Eskumenak gurutzatzeak eta administrazio-jardueraren eremu desberdinetan maila politiko desberdinetan erantzukizunak emateak egoera konplexuak sortzen ditu, eta egoera horiek Estatuaren eta autonomia-erkidegoen arteko adostasuna eta adostasuna behar dute. Errealitate horri erantzuteko, lankidetza-tresnen helburua da sistema deszentralizatuaren koherentzia bermatzea, egiten diren funtzioen bikoiztasunak edo gainjartzeak saihestea, eta administrazio desberdinetako giza baliabideak eta baliabide materialak modu eraginkorrean erabiltzen direla bermatzea.
Estatuaren eta autonomia-erkidegoen arteko lankidetza
Konferentzia sektorialak alde anitzeko lankidetza-organoak dira, eta jarduera publikoko sektore jakin batean jarduten dute. Eskumena duen ministerio-saileko titularrak eta gai beraren ardura duten autonomia-erkidegoetako gobernuetako kontseilari guztiek osatzen dituzte.
Lankidetza-hitzarmenak Estatuko Administrazioaren eta autonomia-erkidego baten edo batzuen arteko akordioak dira. Lankidetzarako tresna bat dira, autonomia-estatuan maiz erabiltzen direnak, figura honen berezko kontratu-askatasunarengatik, egokitasun eta malgutasun berezia ematen baitie Estatuaren eta autonomia-erkidego jakin baten arteko akordioa behar duten egoera espezifikoei erantzuteko.
Autonomia-erkidegoei eskumenez dagozkien jarduketak garatzeko, Estatuaren finantza-lankidetzak Aurrekontuen Lege Orokorraren 86. artikuluan aurreikusitako erregulazioa du, prozedurari buruzkoa batez ere. Prozedura horren bidez, Estatuak finantza-baliabideak ematen ditu politika autonomikoak egiteko.
Aldebiko lankidetza-organoak dira, Estatuaren eta autonomia-erkidego bakar baten ordezkariek osatuak, eduki orokorreko edo espezifikoko gaiak tratatzeko.