Alde anitzeko lankidetzaren bidez, autonomia-erkidegoek interes orokorraren definizioan, ekintza-batasunaren babesean eta autogobernuaren eta aniztasunaren errespetuan duten parte-hartzea gauzatu nahi da.

Konferentzia sektorialak jarduera publikoko sektore jakin bati buruzko alde anitzeko lankidetza-organoak dira. Eskumena duen ministerio-saileko titularrak eta gai beraren ardura duten autonomia-erkidegoetako gobernuetako kontseilari guztiek osatzen dituzte. Osaeragatik, kopuruagatik eta jardueragatik administrazioen arteko lankidetzaren zutabe nagusia dira.

Herri-administrazio bakoitzak dituen eskumenak hobeto baliatzeko jarduketak borondatez adosteko sortutako organoak dira; gai komunei buruzko akordioak lortzera bideratutako kontsulta-, erabaki- edo koordinazio-eginkizunak izan ditzakete, herritarren benetako arazoei erantzuteko helburuarekin.

Sektore Publikoaren Araubide Juridikoaren urriaren 1eko 40/2015 Legeak 147. artikuluan eta hurrengoetan ezartzen du bere araubide juridikoa. Konferentzia bakoitzak bere kideek onartutako funtzionamendurako barne-araudi bat du. Konferentzia sektorialak Lankidetza Organo eta Tresnen Estatuko Erregistro Elektronikoan (REOICO) inskribatu beharko dira, haien eraketa baliozkoa izan dadin. Lege honen zazpigarren xedapen gehigarriak, gainera, inskripzioari dagokionez aurreikusten du sortu zirenetik bost urteko epean edo legea indarrean sartu zenetik bost urteko epean biltzen ez diren lankidetza-organoak azkendu egingo direla.

Oro har, lanerako eta laguntzarako organo bat dute: batzorde sektorialak. Beren bilerak prestatzeaz eta hartutako erabakien jarraipena egiteaz arduratzen dira, eta, normalean, lantaldeak eratzen dituzte agintzen dizkieten zeregin teknikoak egiteko. Gaur egun, 42 konferentzia sektorial daude, eta horien jarduera-maila oso heterogeneoa da.