Erakusketak erbesteratutako intelektualen kultura-jarduera berreraikitzen du, gehienbat Liburutegi Nazionalaren funtsetakoak diren ehun bat gutun, liburu eta argazkiren bitartez.

Manuel Aznar eta Jose Ramon Lopez izan zituen komisario, eta Rafael Albertiren "Manuscritos Penagos" izeneko koadernoa da lan aipagarrienetako bat, 1939ko otsailetik 1940ko martxora bitartean Parisko egonaldian idatzia.

Erbesteratuak izateak genero epistolarraren gorakada nabarmena ekarri zuenez, gutunek protagonismo nabarmena dute. Horrela, Juan Ramón Jiménez, Juan José Domenchina, Pedro Salinas, Rafael Alberti, María Teresa León, Rosa Chacel edo Jorge Guillénen arteko gutuneria legatu berezienetako bat da.

"Barcos a América" atalak Latinoamerikarantz abiatu zirenen odisea berreskuratzen du, eta Pablo Nerudak sustatutako "Winnipeg" ontziaren bizi-peripezia berreraikitzen du. Ontzi horrek 2.200 erbesteratu baino gehiago eraman zituen Txilera, eta han berrabiarazi ahal izan zituzten beren bizitzak. Era berean, Lázaro Cárdenas presidentearen ekimenez, Mexikok harrera-herrialde gisa duen garrantzia islatzen du erakusketak.

Erbestean, Parisen, 1939ko martxoaren 13an sortu zen Espainiako Kultura Batzordea, Jose Bergamin buru zuen Kulturaren Defentsarako Intelektualen Aliantza zaharraren oinordekoa. Bere lehenengo argitalpenen artean Paulino Masip-en "Carta a un español emigrado" eta "España peregrina" aldizkaria egon ziren.

Erakusketa mahai-inguruak barne hartzen dituen jarduera-programa zabal baten barruan dago, eta Errepublikaren erbestearen 80. urteurreneko Ministerioarteko Batzordearen laguntza du, eta 2020ko otsailaren 2ra arte ikusi ahal izango da.