Reconocimiento de derechos a familiares de fallecidos a causa de la Guerra de España

A Lei 5/1979, do 18 de setembro recoñece pensións, asistencia médico-farmacéutica e apoio social para os familiares de persoas falecidas como consecuencia ou con ocasión da Guerra Civil. Con todo, non cubría inicialmente ás vítimas de execucións extraxudiciais, desaparicións forzadas, nin a quen morreron en prisión ou comisarías pola represión franquista. Estas limitacións emendáronse parcialmente coa Lei de Memoria Histórica de 2007, que ampliou os supostos sen retroactividade e con efectos económicos desde o 1 de xaneiro de 2008.

Requisitos principais

1. Causantes

• Falecidos, declarados falecidos ou desaparecidos durante a guerra civil ou despois, se o falecemento está vinculado directamente coa contenda.
• Tamén quen causaron pensión por falecemento debido a conflitos bélicos anteriores a 1936.

2. Beneficiarios

• Cónxuxe viúvo.
• Orfos menores de 21 anos ou maiores incapacitados para traballar antes de cumprir esa idade ou do falecemento do causante.
• Pais do falecido, se cumpren os requisitos establecidos na lexislación de Clases Pasivas.

3. Importe das pensións

• Membros das Forzas Armadas ou Orde Pública:
  • Viuvez, orfandade (fillos incapacitados) e pensións para os pais: 200% da base reguladora correspondente ao grao e anos de servizo do causante.
  • Orfandade para maiores non incapacitados: 100% da base reguladora.
• Outros falecidos:
  • Desde 1996, as pensións equivalen á pensión mínima de viuvez de Seguridade Social (783,10 €/mes en 2023).
  • Desde 2008, as pensións de orfandade non incapacitados revalorízanse anualmente (183,83 €/mes en 2023).